Wednesday, January 20, 2016

Where Eagles Soar


Long time ago, A king received 2 beautiful baby eagles in form of a present. The king was very pleased with the gift & decided to hire an experienced caretaker for them. He took great care of them and developed such a strong bond with those two, that they didn't need to be caged.

After few months the king decided to pay them a visit. He noticed that the two Babies had now developed into strong adolescents. The king wished to see them flying and ordered the caretaker to signal them to fly into the sky.
On receiving his signal, both eagles began to fly. One of them flew high into the sky and touched new heights, While other one flew for some seconds and returned to the branch where it was earlier sitting.

King found this little weird and asked the caretaker that why are these two so contrasting . The caretaker told the king that this one had a problem from the beginning and he would never leave the branch.
The king desperately wanted the second bird to fly high as the first one. So he announced this as a challenge in his court and stated that the person who will be successful in making the eagle fly would receive a grand prize from the king. So, many scholars and bird experts came and tried to apply the knowledge they had, But no one was successful. The king too lost hope and almost gave up.

But after few days the caretaker informed the king that one man was successful in making the eagle fly high in the sky. He was then brought before the king where the king was eagerly waiting with the promised prize. The king learnt that the man was a simple farmer. He just asked him his method he used which lot of highly qualified people didn't think about .
He said, ” I simply cut the branch. The branch on which he had an habit of sitting . As there was no branch , he had no option but to fly. And which he did very well.”

We all are meant to fly high in our life. But sometimes we underestimate our-selfs and don't realize our true potential. We are habituated to doing certain things which will always limit us. Just as the eagle didn't realize that it could actually fly so high as it always liked to remain on the branch. After the farmer had cut it,it had no option but to come out of its comfort zone and start working. Only then he realized its true potential.
Even we need to come out of our comfort zones as great things in life are only achieved out of the comfort zone in which we keep living and hoping for life to get better.


All pictures in the blog are taken from the internet, Copyright for the same rests with the respective owners
This is an improvised version of a story in circulation in social media, original author unknown

Monday, January 18, 2016

Foot board travel - neither a fashion nor a need - Prevention is possible


In every metro and emerging town we will notice one thing commonly as we commute on the roads, foot board travel by passengers in buses. Certain instances the bus would have almost touched the floor with the weight of the passengers while taking curves.

When you travel in a bus you will be hearing the conductor telling people who are hanging near the steps to come inside the bus, Generally young men who are hanging for their life, will ignore these pleas and continue to hang. This trend can be noticed in local trains also during peak hours.

While the problem of increasing the frequency of service is a need, is this alone the cause for such travel. I have witnessed plenty of times youngsters taking pride in catching a running bus, hanging on to the window panes with their feet hanging in the air etc., We do keep reading about accidental deaths of people who die after falling/slipping while traveling foot board. No doubt foot board travel is only for a brave heart, but are these brave hearts having mistaken priorities. 

Undoubtedly, with the their parents at home eagerly waiting for the safe return of their wards, is this adventure on a day in day out basis a necessity. Augmenting the service, let it be handled by the authorities, have a thought which could make some sense in this area.

How to prevent foot board travel by all under any circumstances, can technology be used to prevent it. If punishment is the intention, then, fixing cameras from the roof top near the doors and shooting all those hanging at the steps is one way, this has its own limitation of identifying people and punishing them. Being students and kids it may be little tough on them.

We can pick up the idea from how an Elevator works. When we use a lift/elevator, it will have a mention of number of passengers or total weight it can carry. If the weight exceeds, the lift refuses to move and will start beeping. It will move only if someone alights from the crowded lift to ensure the weight of passengers is within the limits prescribed. How about using this technology, if the weight on the steps is constant, then the bus will stop (steps are not meant to have passengers on them), if the solution is little more expensive to implement, then they could have a beeping noise coming once there is someone standing on the steps, automatically the driver can bring the bust to a stop and ask the passenger to either come in or get out of the bus. Having an alert mechanism should not cost much per bus and could be something which could be implemented without a hassle. There cannot be a switch which can be operated by the driver, so that he can switch it off.

Many a time prevention is better than cure, if we can ensure such an alert system, even the co-passengers will insist on these 'Foot board revelers' to either come in or get off the bus. Since there is a huge cost to a human life, it is better to have solutions.

Sunday, January 17, 2016

Woes of a sudden death



Ramesh and Radha were a very happily married couple and their happiness had lasted for 10 years. If they have any worries, it is that they are yet to enjoy the parenthood. All efforts were on the way in that front.


Ramesh is working in IT industry and is a senior executive in a leading IT company, Radha too is a well educated person and she is working as a senior partner in a 'Top 4' audit company.

Ramesh being a techie, always believed in the IT protocol, he regularly changes the password of his Laptop and even the Bank account passwords are periodically changed. He used to ensure his passwords were as complex as possible. Radha though a chartered account by profession, while prescribes documentation needs to her clients, always followed that in the breach when it came to the home front.

One day at the office, Radha gets a call, asking her to rush to the hospital, because Ramesh's car met with an accident. Ramesh died in the road accident and it was a horrible crash, it was difficult for the doctors to give a shape to the body. Radha was inconsolable and had to carryout the necessary formalities with the help of the near and dear.

As she settled down to lead the normal life, the reality hit her very badly, Ramesh is no more and all the passwords of his laptop, bank accounts all gone with him. Even the laptop and the phone were badly damaged in the accident. making it more difficult to retrieve anything.

Ramesh who was just 36 at the time of his death, had never thought of writing a will, a thought that will not occur to even senior citizens and for an young man it was just not a happening thing. Few of his bank accounts had no nominees and for those which had a nominee, it was his dead mother. Nominee not changed, post her death, a thought that never occurs for young and old alike.

Radha had another problem, since Ramesh had recently shifted his department, she didn't even know
the name of the new reporting boss of Ramesh. That made it that much more difficult to deal with things at his office.

With no passwords to access his mail and his bank accounts, Radha had to depend on direct contact with the bank, there she was told that she needs to get the consent of other legal heirs, since she is not a nominee and the nominee mentioned is no longer alive. Being a child less person, the job was more difficult with the Indian laws not being too friendly for that situation. She had to get consent from lot more people than she expected and it is all not that easy for a women who had just lost her husband in a tragic accident.

To claim insurance for the car, she had to face another set of problems, before she could claim insurance, it was needed for her to change the ownership to her name, their again whole set of paperwork to prove she is the surviving and sole legal heir.

Though she was a joint owner of the flat they had purchased together, She was not considered an immediate owner, since she had to get acceptance from her husbands close relatives that they have no objections. While taking the loan for the flat purchase, they were suggested to have a insurance cover, in case of sudden demise of one of them, The suggestion was not heeded and they preferred to put the insurance money for a shorter tenure of the loan. Now the thought of paying the entire EMI with one income is something impossible.

Woes never ended there, changing the name in everything possible, like the Gas, Electricity, property tax, the list goes on, everywhere the paper work is different and always requiring the necessary NOC or legal heir certificates.

Radha being a chartered account, life was little better, imagine, someone who is less informed and educated, how much more trouble they have to undergo and whom all they have to depend on for all this. 

Radha has a bigger task ahead, being childless, she can have all kind of claimants for the properties that now she gets to own, how is she going to protect all that and more, lets look at what she did there after. Something we all should follow in our own life too

1. Check all your nominations...
(It's a usual practice to put a name (i.e in the first place if you have mentioned it) and royally forget about it. Most of us have named our parent as a nominee for investments, bank accounts opened before marriage. We have not changed the same even years after they are no longer there with us. Even your salary account usually has no nomination.. Kindly check all your Nominations.)
- Bank Accounts
- Fixed Deposits, NSC
- Bank Lockers
- Demat Accounts
- Insurance (Life, Bike or Car or Property)
- Investments
- PF Pension Forms

2. Passwords..
We have passwords for practically everything. Email accounts, Bank accounts, even for the laptop you use. What happens when your next in kin cannot access any of these simply because they do not know your password... Put it down on a paper.

3. Investments.
Every year for tax purpose we do investments. Do we maintain a excel sheet about it. If so is it on the same laptop of which the password you had not shared. Where are those physical investments hard copy.

4. Will.
Make a Will. I know you will smile even I would had I not gone through all what I did. It would have made my life lot easier a lot less paperwork. I wouldn't had to provide an indemnity bond, get it notarised, ask surety to stand up, no objections certificates from others...

5. Liabilities.
When you take a loan say for your house or car. Check out on all the what if, what if I am not there tomorrow, what if I loose my job. Will the EMI still be within my range. If not get an insurance on the loan. The people left behind will not have to worry on something as basic as their own house.

Would you like to be another Radha or a Ramesh, is it not time to act

NEVER TAKE LIFE FOR GRANTED DO THINGS APPROPRIATE FOR THE ONES WHO DEPEND ON YOU WITH LOVE.

It could be anyone of us in this situation, better act now, rather than feel bad later.


All pictures used in this blog have been taken from the net, Copyright for the same rests with the respective owners

Thursday, January 14, 2016

నాన్నకు ప్రేమతో - ఏంతో వేగం, కానీ అర్ధమౌతుందా ?

దర్శకుడు సుకుమార్ ఇంకొక సారి తన హీరో ని దెబ్బ తీశాడా ? ఈ ప్రశ్న  తప్పకుండా
తలెత్తుతుంది నాన్నకు ప్రేమతో సినిమా చూసిన వాళ్లకు.  శ్రీ వెంకటేశ్వర సిని చిత్ర వారి పెద్ద సినిమా, అత్తారింటికి దారేది తరువాత, డబ్బుకు వెనుకాడలేదు నిర్మాత, దర్శకుడు కూడా చాలా కష్ట పడ్డాడు ఈ సినిమాకి, కాని తారఖ్ కి తన 25వ సినిమా హిట్ ఇవ్వలెడెమొ.

తండ్రి పగని తీర్చిన ముగ్గురు కొడుకులు, మొత్తం లండన్ మరియు స్పెయిన్ నేపధ్యంలో ఈ సినిమా తీసారు నిర్మాతలు. సినిమా ఆద్యంతం ఉత్కంటతతొ నడుస్తుంది. కాని ఈ సినిమాని ఎంజాయ్ చెయ్యాలి అంటే టెక్నాలజీ పై కొంత అవగాహన ఉండాలి, అంతే  కాదు కొన్ని సీన్లు చూస్తుంటే, దర్శకుడు, నేనొక్కడినే నుంచి పెద్దగ నేర్చుకోలేదు అని తెలుస్తుంది.

సుకుమార్ లవ్ సినిమాలు బాగా తీస్తాడు, ఆర్య, 100% లవ్ ఒక ఉదాహరణ, నేనొక్కడినే, నాన్నకు ప్రేమతో అతని క్రియేటివిటి కి అద్దం  పడతాయి, కాని హీరో కి హిట్ ఇవ్వలేవు, కారణం జనాలకు అంత సులభంగా అర్ధం కావు.  మహేష్ బాబు చెప్పినట్టుగా ఇవి టీవి లో ప్రదర్శిస్తే జనాలు బాగా రిసీవ్ చేసుకుంటారు.

తారఖ్ ఈ సినిమా కోసం చాలానే కష్ట పడ్డాడు, హెయిర్ స్టైల్ మొదలుకొని, గెట్ అప్ అంతా మార్చాడు, తెలుగు సినిమా హీరో ఇలా కూడా ఉంటాడా అని పించేలా దర్శకుడి మాటకి తల వంచాడు. డ్యాన్స్ లు అదర గొట్టాడు, నటన గురించి పెద్దగా మనం చెప్పా వలసినది ఏమి లేదు, ఆతను  సహజ నటుడు, ప్రతి సీన్ లో రాణించాడు.

రాఖుల్ ప్రీత్ సింగ్, ఈ చిత్రం లో తను అందాలు మాత్రమె కాదు నటన కూడా ప్రదర్సించగలను అని నిరూపించింది, కొంత ఇంప్రూవ్ మెంట్ కి అవకాశం ఉన్నా కూడా, ఈ సినిమాలో తనకి వచ్చిన అవకాశం చాలా బాగా
ఉపయోగించికున్నది .

దేవి శ్రీ ప్రసాద్ మ్యూజిక్ బాగా ఉన్నది, పాటల బాణీలు బాగా కుదిరాయి.. చిత్రీకరణ కూడా బాగా వచ్చింది. 

జగపతి బాబు, ప్రతి నాయకుడుగా చాల బాగా నటించాడు, క్యారక్టర్ నటుడుగా బాగా కుదుట బడ్డాడు, మన దర్శకులు వేరే బాషల నుంచి ఈ పాత్రలకు నటులను తెచ్చే ముందు, మన సీనియర్ నటులకు అవకాశం ఇవ్వగలిగితే బాగుంటుంది. రాజేంద్ర ప్రసాద్ తనకున్న పరిదిలో, తన కౌశల్యాన్ని ప్రదర్శించాడు. 

కమెడియన్స్, మహిళా నటులు (క్యారక్టర్ నటులు) లేరనే భావనే కలిగించలేదు దర్శకుడు. 



టూకీగా కథ: ఓక తండ్రి, ముగ్గురు కొడుకులు, టెర్మినల్ వ్యాధి తో చివరి రోజుల్లో ఉన్న తండ్రి
తన కథ ని మరియు తన పగని తన పిల్లల ముందు ఉంచుతాడు , మూడవ కుమారుడు అభిరామ్ తండ్రి పగని ఎలాగైనా సాధించాలని, విలన్ కూతుర్ని ప్రేమలో పడెయ్యాలని ప్రయత్నిస్తాడు. కథ మెలికలు తిరుగుతూ అభిరామ్, ఎలా తన తండ్రిని మోసం చేసిన కౌటిల్య ని పడగొడతాడు అనేదే కథ. ఈ కథ కు ఒక మూలం, ఇక్కడ  జరిగే ఒక పని వల్ల ఫలితం ఇంకెక్కడో ఉంటుంది, ఇంకొకటి, ఎక్కడి ఎమోషన్ అక్కడే తీర్చుకోవాలి.

ఈ సినిమాకి నా రేటింగ్ **** (కాని సినిమా జనాలకు నచ్చుతుందా ?)


all pictures used in this blog are taken from the net, copyright of the same rests with the respective owners.

Sunday, January 10, 2016

'ఆవు' ని కొండ పై నుంచి తోసి వెయ్యి

ప్రాచీన కాలంలో సుదూర ప్రాంతములో ఒక తత్వ వేత్త మరియు అయన శిష్యుడు ఉండేవాళ్ళు. ఒకానొక ప్రయాణంలో వారిద్దరూ దూరంగా ఒక పూరిల్లు చూసారు.  ఆ ఇంటికి దగ్గరకు వచ్చేప్పటికి దానిలో నివసిస్తున్న ఒక పేద కుటుంబం వారికి కనిపించింది. 
చుట్టుపక్కల ఎటువంటి జన సంచారం లేని  ప్రదేశంలో ముగ్గురు పిల్లలతో ఆ పేద దంపతులు ఒక దైన్యమైన జీవితం గడపడం చూసారు, దగ్గరలో ఎటువంటి వ్యవసాయం కూడా కనిపించలేదు. వారితో ఈ తత్వ వేత్త మరియు  శిష్యుడు కొంత సమయం గడిపారు. అప్పుడు తత్వ వేత్త ఆ వ్యక్తీ తో సంభాషించ  సాగాడు 
"ఈ చుట్టూ పక్కల ఏమి లేదు, మీ జీవనం ఇక్కడ ఎలా సాగుతున్నది" అని అడిగాడు గురువు 
"ఆ ఆవు ని చూడండి, అదే మమ్మల్ని బతికిస్తున్నది" అని బదులిచ్చాడు అ కుటుంబ పెద్ద, " అది మాకు పాలిస్తుంది, దానితో మేము పెరుగు కూడా తయారు చేసుకుంటాము, మాకు మిగలగా వచ్చిన దానితో దూరంగా ఉన్న గ్రామానికి వెళ్లి అవి అమ్మి,
వాటితో సరుకులు కొని తెచ్చు కుంటాము, ఇదే మా జీవన విధానం "

వారి ఆతిధ్యానికి కృతఙ్ఞతలు చెప్పి అక్కడి నుంచి బయలుదేరారు గురు శిష్యులు. ఆ ఇంటి నుంచి దూరంగా ఉన్న మలుపు వద్ద ఆగి తత్వ వేత్త తన శిష్యుడికి ఇలా పురమాయించారు " నువ్వు వెనక్కి వెళ్ళు, ఆ ఇంట్లో ఉన్న ఆవు ని తీసుకొని రా, ఈ కొండ పై నుంచి దానిని తోసేయ్యి" 
ఈ ఎదురు చూడని పురమాయింపుతో దిక్కుతోచని శిష్యుడు అవాక్కయ్యాడు, " ఈ పని నేను ఎలా చెయ్యగలను గురూజీ, మరీ ఇంత కృతగ్ణత నా , వారి దగ్గర ఉన్నది ఆ ఆవు ఒక్కటే, దానిని ఎలా కొండ మీద నుంచి తోసేయ్యమంటారు " అని అడిగాడు 

కాని బదులుగా, తత్వవేత్త " నేను చెప్పిన పని చెయ్యి, ఆవు ని తీసుకు వచ్చి కొండ మీద నుంచి తోసేయ్యి " అని తిరిగి పురమాయించాడు. 
గురువు గారికి ఎదురు చెప్పలేక పూర్తీ అయిష్టతతో శిష్యుడు, గురువు చెప్పిన పని చెయ్యటానికి బయల్దేరాడు 

తిరిగి ఇంటి  వద్దకు వచ్చిన శిష్యుడు, నిశ్శబ్దంగా ఆవుని తీసుకొని, కొండ చెరియ వద్దకు చేరి, దానిని తోసివేసాడు. కొండ పై నుంచి కింద పడ్డ ఆ ఆవు, చనిపోయింది. 
సంవత్సరాలు గడిచాయి , ఈ సంఘటన కాని దానికి సంభందించిన బాధ కాని మరువలేని శిష్యుడు ఎప్పుడు పశ్చాత్తాపం తో బాధ పడేవాడు. వసంత ఋతువు లో ఒక రోజు, పశాత్తపంతో కుమల లేక, గురువు గారి దగ్గ్గర సెలవు తీసుకొని, ఆ పూరింటికి బయలు దేరాడు శిష్యుడు. ఆ పేద కుటుంబం ఎలా ఉన్నదో, ఎ స్తితి లో ఉన్నారో అనే ఆలోచన అతన్ని వేదిస్తూనే ఉన్నది. వీలయితే వారిని కలసి వారికి ఏదన్నా సహాయం చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు శిష్యుడు . 
ఏదైతే మలుపు దగ్గర గురువు గారు అతనికి పని పురమాయించారొ  అక్కడికి రాగానే, ఆశ్చర్య పడటం అతని వంతైనది. పూరిల్లు ఉండవలసిన ప్రదేశంలో ఒక విశాలమైన సుందరమైన ఒక భవంతి కనిపించింది, ఇంటిచుట్టూ వృక్షాలు, సెలయేళ్ళు, ఎన్నో సౌకర్యాలతో ఆ ఇల్లు కనిపించింది. 
ఇదంతా చూసిన శిష్యుడికి దిక్కు తోచలేదు, తప్పకుండా, ఆ కుటుంబం ఎ పట్టణం లోనో బిక్షాటన చేసుకొని  బతుకుతుంటారు, ఎవరో ఆ స్తలాన్ని తీసుకొని ఈ భవంతి కట్టుకున్నారు అనుకోని, ఇంత  దూరం వచ్చాము కదా, వారినే అడుగుదాము అని ఆ ఇంటి వద్దకు వచ్చాడు శిష్యుడు 
ఇంటి దగ్గరకు వెళ్లి అక్కడ కనిపించిన యుక్త వయసులోని ముగ్గురు పిల్లలతో ఒకర్ని పక్కకు పిలిచి అడిగాడు " ఇక్కడ
ఇంతకూ ముందు ఒక కుటుంబం ఉండేది ముగ్గురు పిల్లలు ఉండే  వాళ్ళు" అన్నాడు శిష్యుడు 
దానికి బదులుగా ఆ కుర్రాడు " మీరు చూస్తున్నది ఆ కుటుంబాన్నే, అదిగో అక్కడ ఉన్నారు మా నాన్న  గారు "
ఏమి అర్ధం కాని శిష్యుడు ఆ ఇంటి పెద్ద దగ్గరకు వచ్చాడు, " అయ్యా కొన్ని సంవత్సరాల ముందు మా గురువు గారితో కలసి మీ ఇంటికి వచ్చాము, అప్పుడు మీరు చాలా దైన్య స్తితిలో ఉన్నారు, ఎలా మీరు ఈ స్తితికి వచ్చారు" అని అడిగాడు 
చిరునవ్వుతో ఆ ఇంటి పెద్ద ఇలా సమాధానం ఇచ్చాడు " ఆ రోజుల్లో మా వద్ద ఒక ఆవు ఉండేది, అది మెత  కోసం వెళ్లి, కొండ పై నుంచి పడి  చనిపోయినది, ఆ తరువాత ఏమి చెయ్యాల అని సతమత మైన మేము, మాకు తెలియ కుండానే ,మాలోనే దాగి ఉన్న ఇతర నైపుణ్యాలతో, ఈ రోజు ఈ స్తితికి వచ్చాము" 

ఈ కధ ద్వారా మనకి అర్ధమయ్యేది ఏమిటంటే, మనందరిలో భాందవ్యాలు అనే ప్రగతి నిరోధక అంశాలు ఉంటాయి, వాటి వల్ల మనం ముందుకు సాగలేము, ఎప్పుడైతే ఆ 'ఆవు' వంటి ఆ నిరోదకాలను మనం కొండ మీద నుంచి తోసి వెయ్యగాలమో అప్పుడే మనం ప్రగతి సాధించగలం 
మీ మనసులో కూడా ఒక ' ఆవు' (ప్రగతి నిరోధకం, మనశ్శంక) ఉందా ?, 
వెంటనే దానిని కొండ పైనుంచి తోసివేయ్యండి, మీరు జయించగలరు 

(ఇంటర్నెట్ లో వచ్చిన ఒక ఇంగ్లీష్ కధ కి తెలుగు అనువాదం) 

Friday, January 8, 2016

Joblessness is a state of Mind

Unemployment is a myth according to some, if that is the case, why are there so many who are apparently listless and jobless. At the same time there is a section who speak about lack of talented/ skilled people for the work on their hands. Where is the dichotomy.

In the Indian context, it is a noted fact that, people want things to be served on a platter literally. Was talking to a activist who is part of an NGO, which worked in certain rural districts of erstwhile Andhra Pradesh, who detailed a thought process of the youth and their parents living in those places.

Thanks to the available resources, today education has been made available to all classes of people and
irrespective of their caste or social strata youngsters are completing degrees and are waiting for Government jobs. On the other side parents who have gone through the trouble of educating them, do not want to see their ward getting back in to the traditional work which the parents have been undertaking through the ages, be it farming or weaving or any other so called Chores that created the caste system in our country.

Thanks to various pay commissions, today government posts are the most sought after because, it gives the permanency for the job and very good salaries in addition to the potential of making money on the side, if one is inclined. So people are willing to stake it out by writing various talent exams and wait for the results and those who cant pass them through normal means, even are willing to buy their way through.

In spite of all these, there is a good section of people, who are 'Job Less' and they are the people whom we see getting abused at home for their status and generally cursing everyone and everything around them for their state of affairs. Are these people right, are they ever introspecting for themselves, as to why they are not able to land a job, are they simply waiting for the better job the proverbial hanging fruit which always eludes them. Most people don't introspect and those who do, generally start finding their way towards either self employment or some earning mode.

Those who don't introspect, keep cursing the system, their parents and everyone else for their state of affairs. What about these people, if you go and tell them, their plight is more to do with their 'State of Mind' will they accept it, no they wont but, that is the reality. This segment are the ones who are lured by easy money and might even end up as criminals, which could be avoided if their energies are channeled properly.

While the idea of Start up India is very ideal, like Swach Bharath, there has to be a holistic mind set change required at various levels from people, to bankers to potential investors. In addition to all these, there have to be channels for budding entrepreneurs to interact with professionals and subject matter experts, to ensure their ideas are converted into a success. Only then the job less people can become entrepreneurs and probably even provide employment to other job less people too.

In addition to all these, many people take voluntary retirements from various places including armed forces. Some of them pursue alternate employment, some people generally remain jobless because, they are yet to get a "suitable" job for themselves. This suitable job is the problem of mindset and many of them might continue to be jobless, just because they don't want to compromise on their position or earlier salary.

There are another set of people like me, who would have quit a position for pursuing enterprise or having decided to use the experience to deliver knowledge services. In the event we want to pursue a career once again we will suddenly face the lack of "qualifications" and most of the time experience does not get counted. Now, the unemployment becomes a matter of choice once again, as wanting to land up a job equivalent what was performed earlier, may or may not materialise.

If one seriously makes an effort, there are avenues to make money by either working for someone or themselves. It is that effort that is needed and of course right channelising of these efforts. Look
Various kinds of self employment on display across the world
around us we will find many a person, who makes vending his job and makes an effort to reach to people, if you don't give up you will find success, but, learning on the job is a must.




Copyright of all pictures used in this blog rests exclusively with the respective owners

Tuesday, January 5, 2016

నేను శైలజ మాత్రమె కాదు మనము చూడ తగ్గ చిత్రం

'నేను శైలజ' కొత్త దర్శకుడు కిషోర్ తిరుమల మలిచిన ఒక మంచి చిత్రం. శ్రీ స్రవంతి మూవీస్
బ్యానర్ పై రవి కిశోర్  నిర్మించిన ఈ చిత్రం కొత్త సంవత్సర కానుకగా విడుదలై ప్రజలను ఆహ్లాద పరుస్తున్నది.

 ఎమోషనల్ ఫ్యామిలి డ్రామా (కుటుంబ కధా చిత్రం) నేపధ్యం లో ఈ మద్య కాలంలో ఎంపిక చేసిన నటీ నటులను పొదుపుగా వాడుకున్న చిత్రంగా పరిగనించ వచ్చు. చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలని ప్రేమగా మలిచి దానిలో మళ్ళా మలుపులో పెట్టి, దర్శకుడు తన ప్రతిభను చక్కగా ప్రదర్సించగలిగాడు

క్యారక్టర్ యాక్టర్లలో  సత్యరాజ్ తన సత్తా చూపించాడు. నరేష్ నేను ఉన్నాను అనిపించినా, ప్రగతి  మరియు రోహిణి వారి పాత్రలలో బాగా రాణించారు. ప్రదీప్ రావాల్ ని 'మహర్షి' పాత్రలో దర్శకుడు కొత్తగా కమెడియన్ రూపంలో చూపించి అతని ట్యాలంట్ ని బాగా వాడుకున్నాడు.

రామ్ కి ఈ మధ్య కాలంలో దెబ్బ మీద దెబ్బ తగిలి (వరుస పరాజయాలు) నిరుత్సాహంగా ఉన్న సమయంలో దొరికిన ఒక హిట్, ఈ చిత్రమ్. స్వంత బ్యానర్ పై పొదుపుగా తీసిన ఈ చిత్రం ప్రేక్షకుల మన్ననలు పొంది, చిన్నగా ఫ్యామిలి ఆడియన్స్ ని ఆకట్టుకుంటుంది. రామ్ తన నటనలో కొత్తదనం చూపక పోయినా గాని, మ్యానరిజమ్స్ మరియు చురుకుదనం తో
మెప్పించాడు

కీర్తి సురేష్ నటన లో ఇంకా బాగా అభివృద్ధి చెందాలి, అంత  గొప్ప అందగత్తె కాక పోయినప్పటికీ, ఫరవాలేదు అనిపించింది. డ్యాన్సులు హావ భావాలు కొంత వరకు మేరుగుపరుచుకుంటే అవకాశాలు వస్తాయి. 

ప్రదీప్ రావల్ కమేడియన్గా ఈ సినిమాకి చాలా రిలీఫ్ ని ఇచ్చాడు. తనకి ఇది ఒక కొత్త ఒరవడి. ముందు ముందు ఎలా ఈ కోణం మిగతా దర్శకులు వాడుకుంటారో వేచి చూడాలి. 

దేవి శ్రీ ప్రసాద్ సంగీతం బాగానే ఉన్నది, శైలజ శైలజ పాట బాగా ఉన్నది. 

టూకీగా కథ : హరి ఒక పబ్ లో డి జె, కనపడ్డ అమ్మాయిలందరికీ 'ఐ లవ్ యు' చెప్పే రకం, కారణం ఆరేళ్ళ వయసులో తన మొదటి లవ్ కి, 'ఐ లవ్ యు' చెప్పలేక పోవటం. తనకి అక్కో చెల్లో తెలియని ఒక కవల సోదరి, వీరిద్దరూ కుండ మార్పిడి మాదిరిగా ఒక అన్నా చెల్లి ని ప్రేమించడం, వారి ని గెలుచుకోవడానికి పడ్డ కష్టాలు, పెళ్లి, సంగీత్ , ఫ్యామిలి డ్రామా, విలనీ ఇవన్నీ మోతాదు మించ కుండా చక్కగా తీయబడ్డ ఒక కుటుంబ కథా చిత్రం 'నేను శైలజ'

నా రేటింగ్ 3.75 స్టార్స్ 

All pictures used in the blog are taken from the internet and the copyright rests with the respective owners.